Różności od Doroty Sokołowskiej
Oto oni: Stasia niziutka, krągła, z włosami zawiązanymi na czubku w węzeł, Antoni wysoki, postawny, jurny, gospodarski. Na tym zdjęciu sprzed lat wyglądają jak królowie życia- przytuleni, roześmiani, niebiescy. Babcia bardzo lubiła ten kolor, więc na pięćdziesięciolecie ślubu liczna…
Ten moment, kiedy wchodzisz do domu i wiesz, że wszystko się zmieniło. Otwierasz drzwi tym samym od lat kluczem, a zamek zacina się jak zawsze. Wkraczasz w zieloną przestrzeń ściany, wita cię światło z lewej lub prawej, w zależności od…
Oswajanie Lusi nie było proste. Chowała się w najciemniejszych kątach dużego domu, a najbardziej spodobało jej się wchodzenie za wielotomową Encyklopedię Staropolską, którą dostałam od taty. Siedziała w opuszczonym pokoju, wśród kurzu i pozostawionych przez dzieci książek aż do…
Liczyłam te schody tyle razy, siedząc na widowni lub spoglądając na nie z góry sceny, z której schodziłam przypadkiem. Tym razem jednak schody stały się moją przystanią, na której przez dziewięć wieczorów tak chętnie przysiadałam. Stało się to w samą…
To był wyjątkowy rok, pełen wyjazdów i spotkań, ale nie wahałam się, gdy zdzwoniła i smutno oznajmiła, że w urodziny będzie sama. Ile masz wolnego?- zapytałam, a potem szybko przeliczyłam trzy dni na kilometry i wyszedł Budapeszt. Nigdzie indziej…
Pierwszy dom miał smak zupy z piasku. Był murowany i nie należał do nas, tylko do rodziny Gadomskich, którzy wynajmowali pokoje. Mieszkaliśmy tam przez kilka lat i doskonale pamiętam niewykończony garaż pod wysokimi schodami, w którym organizowaliśmy sobie analogowe…
Usiłuję sobie przypomnieć ich oboje: jak siedzą przy stole, z kawą i niedzielnym ciastem. Moi rodzice, dla których końcówka sierpnia zawsze była pełnią radości. Tato obchodził imieniny, mama urodziny, w powietrzu fruwał początek szkoły, drzewa uginały się od malinówek, a…
Umieram każdej nocy. Wpadam w sen jak w nicość, dopiero rano łaskocze mnie słońce lub świt, w zależności kto bardziej dominuje w przestrzeni za oknem. Budzę się szybko i sprawdzam świat, dom pulsuje światełkami czekających na użycie wspomagaczy- telewizor, kuchenka,…
Zdawał go od dziesięciu lat, odkąd nasz świat musiał się zmienić. Widziałam, jak tężał, gdy czas-jak cebula- obierał nas z bliskich. Patrzyłam jak rośnie, i jak rozwija się jego bujna wyobraźnia, kołysana wcześniejszymi bajkami czytanymi na dobranoc. Był moim małym…
Lubił błękit. Jego ostatnie zdjęcia na instagramie pełne są nieba i wody, zanurzał się w odcieniach niebieskiego, jakby chciał stopić obie powierzchnie świata ze sobą w samym środku. Budynki, samoloty i on, z szelmowskim uśmiechem wiecznego chłopca, a w tle…