O tym, jak może inspirować życie. Piszę o sobie, myśląc o Tobie. Szukam uniwersum dla naszych historii
Pojechałam na zakupy do jedynego sklepu otwartego w okolicy, musiałam kupić kapcie. Co za przerażająca sceneria pozamykanych witryn, pustych korytarzy galerii. „W trosce o najwyższe bezpieczeństwo…”- ten zapętlony komunikat brzmiał jak szyderstwo, obijał się o uszy przemykających szybko nielicznych klientów….
Wibrująca planeta mojego syna już opuściła dom rodzinny, nowy, po remoncie i zamieszkała w innej galaktyce. Odprowadziłam ją wczoraj po drodze niemlecznej na dworzec PKP, gdzie umościła się z bagażami na siedzeniu opóźnionego pociągu i odjechała. Długo później syn napisał,…
Każdy z nas ma swoją samotność. Jej jest drogocenna, wyrywana pomiędzy odwożeniem synka do przedszkola, umawianiem do kolejnych lekarzy. Wciśnięta pomiędzy petentów, których trzeba obsłużyć w godzinach pracy, a smsami od męża, który znowu prosi lub przeprasza. Już mu nie…
Tą drogą szłam do szkoły, wydawała mi się taka długa, szeroka, pełna tajemnic. Najpierw mijałam Reymonta, blok mojej przyjaciółki, która dołączała, w pośpiechu pakując kanapkę do tornistra. W drodze powrotnej wyrzucałyśmy niezjedzone pakunki przy Słowackiego, żeby nikt nie trafił po…
Mam na tym zdjęciu dwadzieścia sześć lat i dziecko w brzuchu. Usiadłam właśnie na drewnianych schodach, które zrobił brat mojej mamy, wujek Staszek. Są jesionowe. Są dumą. Z tyłu, za mną, z prześwietlonego popołudniowym światłem okna wpada słońce. Ja…
Od ćwierć wieku zanurzam się w czas międzyświąteczny. To znaczy, ze po Bożym Narodzeniu jest Sylwester, a zaraz po nim …następne Boże Narodzenie i – znowu Sylwester. To podarunek na zawsze od mojego ex-męża, bo mimo, że się rozstaliśmy, celebruję…
Po szaleństwie sylwestrowej nocy zawsze przychodzi czas spokojnego, cichego 1 stycznia. Nikt już nie wysyła życzeń, świat przestał rozbłyskać kolorowo, jesteś tylko ty i szybki wieczór. Zawieszenie świata między minionym, już wiadomym czasem a tym, który dopiero nadejdzie. To…
Choinka w Rozworach musiała być ogromna. Ostatecznie –dziadek był sołtysem, musiał ścinać najładniejsze i największe drzewko, a poza tym na wigilię do dziadków przyjeżdżały ich dzieci ze swoimi żonami i mężami, no i oczywiście z dziećmi, czyli nami. Choinka…
Jest środowy poranek, wstałam wcześnie, zbudzona snem o mamie, której szukam. Wstawiłam gęsinę do piekarnika, zrobiłam masę do tortu, patrzę w okno na powiewające flagi. Jedenasty listopada. Ktoś zawłaszczył słowo „narodowe”, zamienił jego znaczenie, wymiętolił je w używaniu, zabrudził jednoczący…
Jesienią świat spowalnia, stoi w miejscu. Widzę to wreszcie z okien mojego domu, w którym schowała mnie choroba, niebezpieczna jak wszystkie w czasach Covid-19. Dziś pościeliłam łóżko, przyjmowało mnie od dwóch tygodni znacznie częściej, dłużej, intensywnie. Chorowałam mocno, brodząc…