Nałogowo czytam książki. Filtruję je przez swoją wyobraźnię, a o najważniejszych-piszę. Jak lektura może inspirować? Sprawdź
Ta książka zaczęła się od spotkania. Chociaż nie, ona pewnie, jak wszystko w naszym kruchym czasie, zaczęła się od lęku. A może – z tęsknoty? Albo podróży pociągiem, kiedy to spotkali się ze sobą twórcy tomiku, on skoncentrowany na…
Z poetą Wojciechem Kassem rozmawiałam na jednym z jesiennych spotkań autorskich, już bez udziału publiczności. Na 6 piętrze, w ogromnej sali byliśmy tylko my. On, ja i metafizyka. Zapis tej rozmowy, zredagowanej przez poetę- opublikowany został w czwartym numerze pisma…
Plan na 2021 jest prosty: zapisać własne myśli, więcej czytać. Częściej chodzić. Uwierzyć w miłość. Rozdmuchać nikły płomień wiary, odszukać nadzieję. Wyhodować brukselkę. Pojechać rowerem do Częstochowy. Wyremontować mieszkanie. Wreszcie ruszyć na wspólne wakacje. Przestać się bać. Być zdrową. Mówić…
Do czego tęsknię najbardziej w tym dziwnym czasie naznaczonym izolacją? Tęsknię do mojej drugiej, przyszywanej mamy z Koszel, która jak nikt umie kochać jedzeniem. Przypomina mi moja pierwszą mamę, najważniejszą, która zawsze dogadzała nam smakołykami. Obie robiły niezrównane obiady, święta,…
Dom Bogdana jest drewniany, solidny, ma zielone, wesołe okiennice i należy do niego dopiero od niedawna. Dziadek robił go z porządnego drewna z Puszczy Białowieskiej, z Masiewa, z boku napisał farbą datę oddania do użytku, którą teraz Bogdan, pochylając…
Czasami są dni takie jak ten, kiedy chcesz wyjechać daleko od domu. Nieznany lęk dopada cię i uciekasz, zapominając, że „omnia mea mecum porta”- zabierzesz go ze sobą wszędzie gdzie będziesz. Śpiewała o tym Anna Maria Jopek, nic dodać, nic…
Wróciłam z wieczornego spaceru, puste ulice i chodniki, osiedle kładzie się spać. Gdzieś w oddali majaczą światełka ulicy Ciołkowskiego, która zawsze prowadzi mnie do ogrodu. Trochę tęsknię do stałej dróżki, która jadę na działkę, ale dziś wieczorny, deszczowy detoks. Spędziłam…
Ten tydzień zleciał błyskawicznie. Obiecałam sobie wolne, po trudnym końcu kwietnia -i słowa dotrzymałam. Był długi sen, był rower. I ogród. Niespiesznie piłam kawę i rozmieniałam kolejne dni tygodnia. Słońce grzało coraz wcześniej, nie zwracałam uwagi na moment jego pobudki,…
Staram się żyć normalnie. To znaczy, że nawet zapominam zabrać maseczkę, jak wychodzę z domu. Nie karcę się za to, wiem, że są sprawy, które wyrzucam z głowy natychmiast, żeby nie zwariować. Rytm dnia wyznaczają dyżury- raz jeden, raz drugi…
Czy można zgubić przyjaciółkę? Powierniczkę sekretów, współwłaścicielkę tajemnic, mleczną siostrę minionej młodości? Jasne, że tak. Nasze przyjaźnie- jak miłość, mają tylko jeden z czasów: czas przeszły dokonany. Cofnijmy pytanie. Bo trzeba opowiedzieć historię, która ledwie się zaczęła.Jak można zgubić przyjaciółkę?…